Wil je graag oude tradities gebruiken tijdens je bruiloft? Dan is de kousenband van de bruid een onmisbaar item. Hiermee combineer je namelijk twee ouderwetse Nederlandse tradities én een Engelse traditie! Ondanks het feit dat kousenbanden eigenlijk geen functie meer hebben omdat er geen bruiden meer zijn die lange kousen dragen, is het nog steeds een prachtig onderdeel van een aantal belangrijke tradities omtrent het trouwen.
Traditie 1: Kousenband als symbool van ontmaagding
Vroeger was het gebruikelijk dat alle vrijgezelle mannen mee gingen naar de kamer waar bruid en bruidegom samen de nacht door zouden brengen. Vlak voor de deur trok de bruidegom de kousenband van het been van zijn bruid. Als zij dit toestand gaf ze daarmee symbolisch haar maagdelijkheid weg. Zo kon een vrouw nooit beweren dat ze was verkracht of tegen haar zin haar maagdelijkheid kwijt was geraakt in de huwelijksnacht. Vervolgens trokken bruid en bruidegom zich terug en gingen de vrijgezellen feesten. Gelukkig gaan de vrijgezelle mannen nu niet meer mee richting de bruidssuite – de meeste dames zouden dat toch een tikje gênant vinden!!
Traditie 2: Kousenband brengt geluk voor vrijgezelle mannen
Toen de vrijgezellen eenmaal niet meer mee gingen naar de kamer waar de huwelijksnacht zou plaatsvinden, bleef de kousenband een traditie op bruiloften. Het was namelijk zo dat iedereen vond dat het geluk zou brengen aan vrijgezellen om iets van de bruid te krijgen tijdens de bruiloft. Maar omdat een bruid meestal niet veel losse dingen bij zich droeg, leverde dat vaak ruzie op. Het werd een gewoonte om het bruidsboeket tussen de vrijgezelle dames te gooien om zo de winnares geluk te brengen. De mannen wilden ook zo’n geluksbrenger en zij kregen de kousenband. De bruidegom trok met zijn tanden (!) de kousenband van het been van zijn vrouw en gooide hem naar de vrijgezellen. Dat zou geluk brengen aan de ontvanger, die betere kansen zou hebben bij het vinden van een nieuwe relatie.
Engelse traditie: something blue
Je kent vast het gedichtje “something new, something old, something borrowed, something blue”. Dit gedichtje is een Engelse traditie die ook in Nederland steeds meer wordt gevolgd. Een bruid die iets nieuws, iets ouds, iets geleends en iets blauws draagt zou een gelukkiger huwelijk tegemoet zien. De meeste dingen zijn makkelijk om aan te komen, maar iets blauws past heel vaak niet bij de (witte) kleding van de bruid. En daarom is het vaak zo dat de bruid kiest voor een blauwe kousenband. Onopvallend aanwezig, een echte geluksbrenger én extra mooi als de bruidegom de kousenband er traditioneel af haalt om de andere traditie te volgen!
De traditie van de kousenband omvat dus verschillende tradities. Het oorspronkelijke symbool is in lang vervlogen tijden verloren gegaan, maar de traditie is in verschillende vormen bewaard gebleven. En hoewel maar weinig dames zullen denken aan de kousenband als een symbool voor ontmaagding, blijft het een mooi item dat echt thuishoort op een traditionele bruiloft. Bijkomend voordeel: je kousenband brengt ook nog eens geluk aan de vrijgezel die hem vangt. Prachtig natuurlijk, want op de gelukkigste dag van je leven gun je ook anderen geluk in de liefde!
